Το “τρένο της νιότης”…Της Έφης Καγιάρα Περδικάκη
1η του Μάρτη! Ήρθε η Άνοιξη? Την περιμένουμε! Έρχεται με το τρένο Αθήνας /Θεσσαλονίκης. Ξεκίνησε στις 7 .22 μ.μ., ημέρα Τριτη,28 Φλεβάρη, στολισμένη με κομφετί και σερπαντίνες! Ό,τι απέμεινε απο το καρναβάλι της Καθαράς Δευτέρας. Είναι η νιότη, που γελά και τραγουδά αμέριμνη! Είναι η πεταλούδα που με το φως της μέρας θα πετάξει αέρινη, είναι η μυγδαλιά που άνθισε ανυπόμονη στην κοιλάδα των Τεμπών.
Και ύστερα σκοτάδι, φωτά, συντρίμμια, κόλαση! Ξημερώματα! Άρχισε να αχνοφέγγει! Τι να δεις ! Μια άνοιξη αιματοβαμμένη! Μια νιότη αδικοχαμένη, μια πολύχρωμη πεταλούδα πυρπολημένη απο τις φλόγες της αναπόφευκτης σύγκρουσης με το άλλο τρένο που κινούνταν απο το αντίθετο ρεύμα στις ίδιες σιδηρογραμμές! Η άνοιξη δεν θα’λθει, έγινε ένα ανθρώπινο λάθος είπαν.
Το τρένο της νιότης δεν έφθασε στη Θεσσαλονίκη. Κι όμως μια μάνα, ένας πατέρας περιμένει…
Τον πόνο της ψυχής τους ποιος θα τον καταλάβει, ποιος θα τον γιατρέψει? Ποιος θα τους απαντήσει στο ερώτημα “γιατί?”