«Έφυγε» από τη ζωή σήμερα, σε ηλικία 95 ετών, η μαχήτρια του ΔΣΕ Κατίνα Λατίφη – Τέντα.
Η Κατίνα Τέντα-Λατίφη κατάγονταν από τον Αλμυρό Μαγνησίας. Από τα μαθητικά της χρόνια πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και, στη συνέχεια, κυνηγήθηκε από παρακρατικές ομάδες, φυλακίστηκε κι εξορίστηκε στην Ικαρία.
Κινδυνεύοντας να παραδοθεί πίσω στον τόπο της στα χέρια των ταγματασφαλιτών, δραπέτευσε και κατέφυγε στο βουνό, όπου εντάχθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας και αγωνίστηκε στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι.
Με την ήττα του ΔΣΕ, πέρασε στις Ανατολικές Χώρες, όπου έζησε την επόμενη δεκαπενταετία, με εξαίρεση τη διετία 1952–54, όταν, ως μέλος της ομάδας του Ν. Μπελογιάννη, κατέβηκε και έδρασε παράνομα στην Αθήνα. Στη Μόσχα, το Βουκουρέστι και το Παρίσι σπούδασε κοινωνικές και οικονομικές επιστήμες, με ειδίκευση στο διεθνές εμπόριο.
Παντρεύτηκε τον οικονομολόγο Κώστα Λατίφη και απέκτησε μία κόρη. Τον Αύγουστο του 1974, μετά την πτώση της χούντας, επέστρεψε στην Ελλάδα, επανέκτησε την ελληνική ιθαγένεια που της είχαν στερήσει και εργάστηκε ως διευθύντρια εξαγωγών σε εταιρείες πετρελαιοειδών κ.ά., καθώς και σε αμπελο-οινικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, έως τη συνταξιοδότησή της.
Υπήρξε συγγραφέας των ακόλουθων έργων: Τα απόπαιδα (1999· 2019· γαλλική έκδοση: Les enfants répudiés de Grèce, 2014), Πέτρος Σ. Κόκκαλης: Βιωματική βιογραφία, 1896–1962 (2011), Μακρύς ο δρόμος για την Ιθάκη (2019).