Για πρώτη φορά, 25 χρόνια μετά από την πολύνεκρη τραγωδία στα Καμένα Βούρλα, μιλάει ο εικονολήπτης Γιάννης Ξυδιάς, που ήταν ο πιο βαριά τραυματισμένος και ο οποίος έμεινε με αναπηρία στο πόδι για όλη του τη ζωή.
Σαν σήμερα, παραμονή Πρωτομαγιάς – 30 Απριλίου 1999. Ημέρα που έμελλε να μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη όλων και ειδικά στις οικογένειες των θυμάτων ενός εκ των τρομακτικότερων δυστυχημάτων στην ιστορία της χώρας μας.
Η ημέρα που σημάδεψε και βύθισε στο πένθος όλη την Ελλάδα. Το Πυροσβεστικό Σώμα δεν ξεχνά τους πεσόντες στο καθήκον πυροσβέστες Στάθη Ριζόπουλο, Νίκο Νικολάου και Σωτήρη Σταμέλο, ενώ η Φθιώτιδα θρήνησε ακόμη τον Κώστα Μανανά από τον Γοργοπόταμο, που ήταν ο οδηγός του βαν, που έπεσε πίσω από το βυτιοφόρο και του Ανδρέα Παπακωνσταντίνου από την περιοχή του Δομοκού, που ήταν ο οδηγός του βυτιοφόρου, ο οποίος αν και έσωσε πολλές ζωές άλλων ανθρώπων, στάθηκε άτυχος αφού χτυπήθηκε από λαμαρίνα μετά την φονική έκρηξη, παρόλο που βρισκόταν αρκετά μακριά από το σημείο που ήταν το μοιραίο βυτιοφόρο.
«Έρχομαι κάθε χρόνο και ανάβω κερί. Ζω από θαύμα»
Μια τρομακτική έκρηξη συγκλονίζει τα Καμένα Βούρλα και σκορπά τον θάνατο. Η περιοχή θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Ο τραγικός απολογισμός 5 νεκροί και 15 τραυματίες. Ο πιο σοβαρά τραυματίας ήταν ο 32χρονος τότε εικονολήπτης Γιάννης Ξυδιάς από το Κανάλι Ένα της Λαμίας που μαζί με τον δημοσιογράφο Βασίλη Τσατσάνη έφτασαν πρώτοι στο συμβάν.
«Στη θέση των πυροσβεστών θα ήμασταν εμείς, αλλά τελευταία στιγμή άφησα να περάσει το πυροσβεστικό όχημα και έμεινα λίγο παραπίσω για να πάρω πλάνα από την κατάσβεση. Διαφορετικά δεν θα μιλούσαμε σήμερα…», λέει στην κάμερα του LamiaReport ο Γιάννης Ξυδιάς, ο οποίος ευχαριστεί την οικογένειά του για την στήριξη που είχε στον Γολγοθά που ακολούθησε με το πόδι που είχε διαλυθεί και οι γιατροί ήθελαν να το ακρωτηριάσουν…«χωρίς την στήριξη της οικογένειάς μου δεν θα τα είχε καταφέρει. Από αυτούς έπαιρνα δύναμη να προχωρήσω…», είπε συγκινημένος στη συνέντευξη που έδωσε στο LamiaReport και τον Δημήτρη Κωνσταντόπουλο.
Δείτε τα όσα συγκλονιστικά αφηγείται για πρώτη φορά και πλάνα από το αρχείο του, που δείχνουν τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν την φονική έκρηξη, την ώρα που φτάνουν οι πυροσβέστες και ο ίδιος καταγράφει το συμβάν που έμελλε να του σημαδέψει τη ζωή.
Ημέρα μνήμης η σημερινή για τους τρεις αδικοχαμένους πυροσβέστες, που έπεσαν στο καθήκον, αλλά και τους δύο οδηγούς, στον περιφερειακό δρόμο των Καμένων Βούρλων!
Γεννήθηκε το 1958 στο Μοσχοχώρι Φθιώτιδος. Κατατάχθηκε στο Πυροσβεστικό Σώμα στις 14-10-1981, ήταν έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών. Υπηρέτησε στις Π.Υ. Χαλκίδας και Λαμίας.
Έχασε την ζωή του στις 30 Απριλίου 1999 στα Καμένα Βούρλα, κατά την προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε βυτιοφόρο που μετέφερε προπάνιο. Ο θάνατός του οφειλόταν στην εκδήλωση του φαινομένου BLEVE.
Αρχιπυροσβέστης Νίκος Νικολάου
Γεννήθηκε το 1960 στις Κομποτάδες Φθιώτιδος. Κατατάχθηκε στο Πυροσβεστικό Σώμα στις 18-8-1982, ήταν έγγαμος και πατέρας ενός παιδιού. Υπηρέτησε στις Π.Υ. Λιβαδειάς και Λαμίας. Έχασε τη ζωή του μαζί με τους συναδέλφους του Πυρ/μο Σ. Σταμέλο και Αρχ/στη Ε. Ριζόπουλο, στις 30 Απριλίου 1999, στα Καμένα Βούρλα, κατά την προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε βυτιοφόρο που μετέφερε προπάνιο. Ο θάνατός τους οφειλόταν στην εκδήλωση του φαινομένου BLEVE.
Γεννήθηκε το 1953 στα Πετράλωνα Ευρυτανίας. Κατατάχθηκε στο Πυροσβεστικό Σώμα στις 5-12-1976, ήταν έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών. Υπηρέτησε στις Υπηρεσίες Ηρακλείου, Καρπενησίου και Λαμίας. Έχασε τη ζωή του στις 30 Απριλίου 1999 στα Καμένα Βούρλα, κατά την προσπάθεια κατάσβεσης πυρκαγιάς σε βυτιοφόρο που μετέφερε προπάνιο. Ο θάνατός τους οφειλόταν στην εκδήλωση του φαινομένου BLEVE.